Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

γιατί κι οι έρωτες, μου φάγανε τα χρόνια..

.



- Απολογισμός:
ενάμιση χρόνος συγκατοίκηση. Ενάμιση χρόνο μαγειρεμένο φαγητό.
Μοιρασιά αντικειμένων και "ρούχα μαζί που πλύθηκαν". Μοιρασιά σαμπουάν, αφρόλουτρου και υγρού φακών. Μοιρασιά καναπέ, υπολογιστή και κρεβατιού. Μοιρασιά οξυγόνου.
-Όλα δικά σου, που τα χαρίζεις απλόχερα. Κι ο άλλος τα παίρνει, γιατί σου δίνει κι αυτός απλόχερα την αγάπη του. Παράπονο δεν είχα. Αυτοπεποίθηση στο φουλ και ευτυχία γενικώς.
- Ατέλειωτες βραδιές που δε βγαίνει για να σου κάνει παρέα μέσα. Ατέλειωτες βραδιές κλάμα και παρηγοριά. Ατέλειωτη μοιρασιά συναισθημάτων και μυστικών. Πράγματα που δεν πίστευες ότι θα μοιραστείς. Καλό αφτί. Παρηγοριάς.
Η επιτυχία μιας σχέσης είναι το να μην μετανιώσεις μετά. Δεν μετάνιωσα για τον ενάμιση χρόνο. Κύλησε σα νερό. Μετανιώνω που έχασα εμένα.
Και τώρα μ' έχω αφήσει και δε μπορώ να με πιάσω από πουθενά. Άντε ξανά απ' την αρχή.
- Ποιά είμαι; Πού είμαι; Τί κάνω; Τί θα κάνω;
Πριν 4 χρόνια, ήμουν τόσο αυθεντική!
Και πριν 3 χρόνια επίσης... Γιατί αλλάζει ο άνθρωπος και γίνεται κάτι άλλο από αυτό που θέλει; που είναι πραγματικά; Και άντε τώρα εσύ να βρεις τον εαυτό σου ολομόναχος.
Βοήθεια δε δεχόμαστε. Γι' αυτό χωρίσαμε. Για να βρούμε μόνοι μας τη ζωή και να θέσουμε τους κανόνες. Και τα όρια. Όχι, δεν είναι αρνητικό κι ας ακούγεται έτσι.
Πρέπει σα μωρό παιδί να ρωτάω: τί μου αρέσει αλήθεια να κάνω;
Να φροντίζω τη γάτα μου! Ναι... να της καθαρίζω τ' αφτιά με μπατονέτες και να παίζω μπάλα μαζί της - αφού είναι τόσο έξυπνη!..
Άλλο;
Να τραγουδάω! Σαχλαμάρες. Αυτά είναι για νήπια.
Από τότε που έχασα το χορό, χάθηκα ολόκληρη. Προσπάθησα να το ξαναβρώ, αλλά τίποτα δεν ξανακολλάει το σπασμένο γυαλί.
Ούτε εμένα. Δεν με ξαναφτιάχνει όπως παλιά. Δεν θα ξαναφτιαχτώ ποτέ.
Ας φροντίσω τουλάχιστον το μέσα μου.
- Απολογισμός: ένας χαμένος και ένας τραυματίας.
(Και δεν ξέρω καν αν είμαι ο χαμένος ή ο τραυματίας).

3 σχόλια:

Patsman είπε...

Καλή αρχή, λοιπόν! Βάζεις πολύ ψηλά τον πήχη από νωρίς... Με λίγες λέξεις, απολογισμός των τελευταίων -τουλάχιστον- 4 χρόνων σου!

Verdana είπε...

Καλή αρχή και καλές -εξίσου τρομερές- αναρτήσεις!
Και να κοιτάς να μην είσαι ούτε χαμένος ούτε τραυματίας, γιατί κι οι δύο ανάπηροι είναι...!

Dimitris Liolios είπε...

-με φορεία και πυξίδες, κι εδώ ,έξω και παντού , κι ελπίζω για πάντα.

καλώς μου ήρθες.
(έτσι , για τα μπλοκοτυπικά)

:-)


Δ.